Μπαλέτο: 4 χορευτικά ζευγάρια που άφησαν ιστορία

Όλοι οι χορευτές έχουν τη δική τους χάρη και στυλ, αλλά οι χορευτικές συνεργασίες συχνά αποδεικνύονται ακόμα πιο μεγάλα καλλιτεχνικά αριστουργήματα. Αυτές οι χορευτικές συμπράξεις, παρόλο που κάποιοι από τους χορευτές δεν ζουν πια, είναι αθάνατες. Το κλασικό μπαλέτο μας έχει χαρίσει άπειρες τέτοιες στιγμές, κατά τις οποίες μεγάλοι χορευτές ένωσαν το ταλέντο τους. Πάμε να ρίξουμε μια ματιά στις πιο αξέχαστες χορευτικές συμπράξεις όλων των εποχών!

1. Margot Fonteyn και Rudolf Nureyev

Η Fonteyn και ο Nureyev είναι σίγουρα η πιο αγαπημένη και διάσημη συνεργασία μπαλέτου όλων των εποχών. Μεμονωμένα, ο Nureyev και η Fonteyn ήταν άξιοι να ενταχθούν στις τάξεις μεγάλων χορευτών, όπως η Pavlova, ο Nijinsky και ο Diaghilev. Αλλά όταν ο Nureyev και η Fonteyn χόρεψαν μαζί, η μαγεία έγινε πραγματικότητα πάνω στη σκηνή! Η νεανική, θρασύδειλη δύναμη του Nureyev και η εκλεπτυσμένη κομψότητα της Fonteyn έκαναν τη συνεργασία τους επιτυχημένη από την αρχή. Μία από τις πιο διάσημες παραστάσεις τους είναι το μπαλέτο “Ρωμαίος και Ιουλιέτα”. Στη σκηνή του μπαλκονιού στο Romeo & Juliet, μπορείτε να δείτε πόσο τέλεια αυτοί οι δύο χορευτές μπορούν να συνεργαστούν. Στη σκηνή, έμοιαζαν περισσότερο με μια οντότητα παρά με δύο ξεχωριστούς χορευτές.

2. Mikhail Baryshnikov και Gelsey Kirkland

Δύο από τους μεγαλύτερους χορευτές μπαλέτου στη Νέα Υόρκη κατά την εποχή της συνεργασίας τους! Ο Baryshnikov ήταν υποδειγματικός χορευτικός παρτενέρ για την Gelsey Kirkland. Η Kirkland, μια από τις «μπαλαρίνες του Balanchine» χρειαζόταν έναν εξαιρετικά δυνατό σύντροφο για τα νούμερα pas de deux της, λόγω του βιρτουόζου ταλέντου της. Ο Μπαρίσνικοφ αποδείχτηκε ικανός να τη συνοδεύσει στη σκηνή, καθώς ήταν και αυτός ένας εξαιρετικός χορευτής μπαλέτου. Μερικά από τα πιο διάσημα pas de deux τους είναι αυτά από την Coppelia, τον Δον Κιχώτη και τον Καρυοθραύστη.

3. Suzanne Farrell και George Balanchine

Η Suzanne Farrell είναι μια από τις πιο διάσημες μπαλαρίνες, που πέρασε από τη Σχολή Αμερικανικού Μπαλέτου και έγινε μέλος του New York City Ballet την εποχή του Balanchine. Λαμβάνοντας μια πλήρη υποτροφία για το περίφημο σχολείο, εργάστηκε σκληρά, για να γίνει αυτό που την ενθάρρυνε ο Balanchine να γίνει. Στη Suzanne Farrell, ο Balanchine είδε, ότι υπάρχουν ορισμένες ιδιότητες, που πάντα αναζητούν οι μεγάλοι χορογράφοι του μπαλέτου. Τη διαβεβαίωσε, ότι η τεχνική ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου και της έδωσε προσωπικές οδηγίες για να βελτιώσει τα ταλέντα της, πέρα από την απλή άρτια τεχνική. Πολλοί την αποκαλούσαν μούσα του Balanchine και δημιούργησε πολλά μέρη σε μπαλέτα έχοντας κατά νου το ιδιαίτερο ταλέντο της. Ήταν μια όμορφη σόλο χορεύτρια, αλλά μερικές από τις πιο συναρπαστικές στιγμές της ήταν, όταν χόρεψε με τον ίδιο τον Balanchine. Όταν αποσύρθηκε από τη σκηνή, άνοιξε μια σχολή χορού, που συνέχισε να διδάσκει το στυλ του Balanchine.

4. Marius Petipa και Carlotta Grisi

Η Grisi, μια από τις πιο γνωστές Ιταλίδες μπαλαρίνες, ήταν γνωστή για τις συνεργασίες της τόσο με τον Marius όσο και με τον Lucien Petipa. Αλλά η συνεργασία της με τον Marius Petipa οδήγησε όχι μόνο στην ομορφιά στη σκηνή, αλλά και στα χορογραφικά αριστουργήματα. Η Grisi ήταν η έμπνευση για τον χαρακτήρα της”Giselle”, στην εκδοχή του κλασικού μπαλέτου Giselle από τον Petipa. Αυτή ήταν η έμπνευση, που έφερε τη χορογραφία του Petipa και το εξαιρετικό ταλέντο της Grisi σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο.