Ποτέ μέχρι τώρα η ανθρωπότητα δεν ενδιαφέρθηκε για το περιβάλλον, ίσως διότι ποτέ ως σήμερα ο πλανήτης γη δεν βρέθηκε τόσο μολυσμένος και σε τόσο επικίνδυνη πορεία για την καταστροφή του από αυτούς που τον κατοικούν, τους ανθρώπους.
Καθώς η ζήτηση ενός βιώσιμου τρόπου ζωής αυξάνεται λοιπόν, οι πόλεις προσπαθούν να βρουν στρατηγικές για τη δημιουργία φιλικών προς το περιβάλλον κοινοτήτων. Ξεκινώντας από σχέδια παθητικού χαρακτήρος και φτάνοντας έως τα ανακυκλωμένα υλικά, οι αρχιτέκτονες στρέφουν την προσοχή τους στην αλλαγή του κλίματος και προσπαθούν να βρουν λύσεις μέσω της αρχιτεκτονικής και του σχεδιασμού.
Η ζήτηση καθαρών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα
Κάθε κτίριο στον κόσμο – κάθε σπίτι, γραφείο, σχολείο, εργοστάσιο – πρέπει να έχει καθαρά μηδενικά αποτελέσματα ρύπων του διοξειδίου του άνθρακα έως το 2050 για να διατηρήσει τις παγκόσμιες θερμοκρασίες κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου. Οι εκτιμήσεις υποδηλώνουν ότι με την πιθανή υπέρβαση των 2C έως το 2030, τουλάχιστον 4 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ακίνητη περιουσία θα διακινδυνεύσουν, καθώς και άλλα 100 εκατομμύρια άνθρωποι θα οδηγηθούν στη φτώχεια.
Οι ρύποι που δημιουργούνται μέσα στις πόλεις ανά τον κόσμο, αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 70% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2). Περίπου οι μισές από αυτές τις εκπομπές προέρχονται από την ενέργεια που καταναλώνεται σε κτίρια για φωτισμό, ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση και ψύξη.
Αυτό μας οδηγεί στην εξής ερώτηση:
Πώς πορευόμαστε προς την ενσωμάτωση του Βιώσιμου Αναπτυξιακού Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού, που είναι και η αναμενόμενη εξέλιξη;
Με τη συνεχή ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας, οι άνθρωποι έχουν γίνει περισσότερο απαιτητικοί προς την αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό των σπιτιών τους. Ορισμένες προηγμένες σχεδιαστικές έννοιες εφαρμόζονται σταδιακά και στο σχεδιασμό κτιρίων. Σύμφωνα με την έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης, η έννοια του ‘integration design’ ή αλλιώς του εξομοιωτικού σχεδιασμού έχει επίσης χρησιμοποιηθεί πολλάκις για την προώθηση της ταχείας ανάπτυξης του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Οι εξομοιωτικές έννοιες σχεδιασμού και οι έννοιες βιώσιμης ανάπτυξης παίζουν σημαντικό ρόλο στην κάλυψη των απαιτήσεων των ανθρώπων.
Τα αποτελέσματα της ανάπτυξης της βιώσιμης αρχιτεκτονικής βασίζονται στην ειρηνική συμβίωση των οικολόγων και των αρχιτεκτόνων. Αυτές οι δύο επαγγελματικές ομάδες προτείνουν μια αλλαγή στη λειτουργία του κτιρίου, δηλαδή, μια μετάβαση από μια γραμμική προσέγγιση σε ένα σχέδιο κλειστής κυκλοφορίας. Ως εκ τούτου, από καθαρά οικολογική άποψη, το σχέδιο της οικοδομικής λειτουργίας μεταμορφώνεται σε ένα παράδειγμα. Στο γραμμικό σχέδιο, το κτίριο αντιμετωπίζεται ως «τόπος επεξεργασίας φυσικών πόρων και η μετατροπή τους σε ρύπο ». Δηλαδή, για παράδειγμα, η ενέργεια «μετατρέπεται» σε απώλειες θερμότητας, το καθαρό νερό σε λύματα, ο καθαρός αέρας μετατρέπεται σε χρησιμοποιημένο αέρα, τα χρήσιμα υλικά σε άχρηστα και τα καταναλωτικά αγαθά σε απόβλητα και πάει λέγοντας.
Τα σχέδια για Κτίρια καθαρών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα
Σε ένα σχέδιο κλειστής κυκλοφορίας, από την άλλη, ένα κτίριο μπορεί να αλλάξει από έναν άδηλο καταναλωτή ενέργειας και άλλων φυσικών πόρων, σε μια πιο αυτάρκη μονάδα. Θα είναι δυνατή η χρήση πολύ λιγότερης ενέργειας για θέρμανση το χειμώνα και ψύξης και εξαερισμού το καλοκαίρι. Η χρήση του νερού όχι απλά μπορεί να σωθεί, αλλά και να ξανά τεθεί σε βιώσιμη χρήση. Γενικά, μια μεγάλη ποσότητα αποβλήτων μπορεί να αποφευχθεί εντελώς ή να ξανά-χρησιμοποιηθεί. Η μετάβαση από το ένα σχέδιο στο άλλο είναι εξελικτική.
Το πρώτο βήμα σε αυτήν την τάση σχεδιασμού ήταν τα λεγόμενα κτίρια χαμηλής ενέργειας. Το επόμενο βήμα ήταν τα φιλικά κτίρια – φιλικά όχι μόνο προς τη χρήση τους από τους ανθρώπους, αλλά και για το περιβάλλον. Σήμερα όμως, μιλάμε για κτίρια με σχεδόν μηδενική χρήση ενέργειας, αυτόνομα και με αρχιτεκτονική IQ. Υπάρχουν πολλαπλά παραδείγματα τέτοιων κτιρίων. Όπως το The Shape of The Edge, ένα νέο κτίριο γραφείων στο Άμστερνταμ, τα νέα ευρωπαϊκά κεντρικά γραφεία του Bloomberg στο Λονδίνο και το γραφείο Geelen Counterflow στο Haelen.
Παραδείγματα και Πόλεις
Ωστόσο, υπάρχουν επίσης απίστευτα παραδείγματα επιτυχίας στον τομέα του σχεδιασμού βιώσιμων οικισμών ή πόλεων. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η πόλη Masdar στα Αραβικά Εμιράτα του Αμπού Ντάμπι, μαζί με το Masdar Institute of Science and Technology, το οποίο είναι απολύτως αυτόνομο όσον αφορά την χρήση της ενέργειας που κάνει. Το τελευταίο, πληρεί και όλα τα άλλα κριτήρια που διακρίνουν τη βιώσιμη ανάπτυξη. Πλέον και τα έξυπνα σπίτια μπαίνουν στο κόλπο.
Η επίτευξη βιώσιμου design είναι μια συνεχής διαδικασία. Αυτό που συνεπώς αλλάζει, είναι η στάση του αρχιτέκτονα στα πρότυπα σχεδιασμού, τα οποία είναι ιδιαίτερα αισθητά στο πλαίσιο της πνευματικής και οικολογικής επανάστασης. Η κοινωνία υπήρξε μάρτυρας τριών επαναστάσεων, οι οποίες επηρέασαν σημαντικά την αρχιτεκτονική. Η βιομηχανική επανάσταση στα τέλη του 19ου αιώνα (αντικατάσταση της φυσικής εργασίας με μηχανές) ήταν το θεμέλιο δύο άλλων επαναστάσεων: της επανάστασης της πληροφορίας και της διοίκησης (από τα μέσα του εικοστού αιώνα: επεξεργασία πληροφοριών, ενίσχυση των διανοητικών ικανοτήτων) και της επανάστασης της βιώσιμης ανάπτυξης, αγκαλιάζοντας πτυχές της οικολογίας, των οικονομικών και των κοινωνικό-πολιτιστικών αξιών.
Αυτό, συνοδεύτηκε από τεράστια πρόοδο στον τομέα της ψηφιοποίησης. Όλες αυτές οι επαναστάσεις έχουν αναπτυξιακό χαρακτήρα, αλλά μπορούμε επίσης να πούμε ότι το παράγωγό τους είναι ένας νέος όρος: το αρχιτεκτονικό IQ. Η δυναμική των νέων παραδειγμάτων / πρακτική εφαρμογή των σχεδίων είναι καταπληκτική. Κάποιος ίσως δεν μπορεί να καταλάβει την ουσία της επανάστασης – ειδικά τον τύπο της βιώσιμης ανάπτυξης – αλλά, στο σχεδιασμό, είναι υποχρεωτικό να προσαρμοστεί στο εφαρμοστέο δίκαιο. Δυστυχώς, η κατανόηση των παραδειγμάτων βιώσιμης ανάπτυξης και σχεδιαστικών παραδειγμάτων σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων αρχιτεκτόνων, εξακολουθεί να δημιουργεί κάποιες δυσκολίες – έτσι προκύπτουν διλήμματα και έτσι οδηγούμαστε στο να υπάρχουν αντιφάσεις στην ερμηνεία των κανόνων.
Τέλος, πολλοί γνωστοί αρχιτέκτονες ξεκίνησαν την εκπαίδευση και την επαγγελματική τους σταδιοδρομία υπό την επήρεια του μοντερνισμού, ο οποίος, στη δεκαετία του 1980, επηρέασε σημαντικά την προσέγγιση του αρχιτεκτονικού και αστικού σχεδιασμού. Η διαφορά στο επίπεδο γνώσεων που επικρατεί εκείνη την περίοδο, και η απαραίτητη γνώση για την κατανόηση και την εφαρμογή των αρχών της βιώσιμης ανάπτυξης, είναι τεράστια.
Add Comment