To Lotus Temple (ναός του Λωτού) είναι ένας οίκος λατρείας που ανεγέρθηκε το 1986 και βρίσκεται στο Νέο Δελχί της Ινδίας. Μάθετε για την ιστορία της εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής κατασκευής του ναού και μερικά από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του!
Τι είναι Lotus Temple (ο ναός του Λωτού);
Το Lotus Temple είναι ένας οίκος λατρείας Μπαχάι, που χτίστηκε στο Νέο Δελχί της Ινδίας το 1986, διάσημο για τη μοναδική αρχιτεκτονική κατασκευή του σε σχήμα μεγάλου λουλουδιού λωτού. Το κτίριο αποτελείται από 27 αυτοτελή πέταλα κατασκευασμένα από σκυρόδεμα και επικαλυμμένα με λευκό μάρμαρο (προέρχεται από το όρος Πεντέλη της Ελλάδας) και περιλαμβάνει μια κεντρική αίθουσα προσευχής, διαδρόμους, έδαφος με λιμνούλες και ένα θερμοκήπιο.
Η Μπαχάι Πίστη (που ιδρύθηκε τον δέκατο ένατο αιώνα στο Ιράν) διδάσκει ότι όλες οι θρησκείες είναι πολύτιμες ως εκδηλώσεις του Θεού. Ως εκ τούτου, ο Ναός του Λωτού είναι ανοιχτός σε όλους τους επισκέπτες, ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων, για λατρεία. Έντεκα άλλοι Μπαχάι χώροι λατρείας υπάρχουν παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων των ναών στην Καμπάλα της Ουγκάντα, στο Wilmette του Ιλινόις και στην Πόλη του Παναμά.
Πολλοί αρχιτέκτονες θεωρούν τον ναό του Lotus ως χαρακτηριστικό παράδειγμα σύγχρονης εξπρεσιονιστικής αρχιτεκτονικής, δίπλα σε κτίρια όπως η Όπερα της Αυστραλίας του Σίδνεϊ και ο τερματικός σταθμός TWA στο διεθνές αεροδρόμιο JFK.
Μια σύντομη ιστορία του ναού του Lotus
Η κατασκευή ξεκινά μετά από μια μεγάλη δωρεά. Το 1976, ο Ιρανός αρχιτέκτονας Fariborz Sahba προσλήφθηκε για να σχεδιάσει έναν νέο ναό Μπαχάι στο Νέο Δελχί. Ένας Μπαχάι ασκούμενος, ο Αρντισίρ Ρουσταμπούρ από το Χαϊντεραμπάντ, δώρισε τις οικονομίες του στη διαθήκη του για την οικοδόμηση ενός νέου ναού, τον οποίο η πίστη χρησιμοποίησε για να αγοράσει γη στο χωριό Μπαχαπούρ του Νέου Δελχί. Η κατασκευή του ναού άρχισε λίγο αργότερα.
Ο ναός ανοίγει σε ασκούμενους και στο κοινό. Το 1986, ο Ναός του Λωτού αφιερώθηκε και άνοιξε τόσο στους ασκούμενους της Μπαχάι Πίστης όσο και στο ευρύ κοινό. Λίγο μετά την ολοκλήρωσή του, κέρδισε πολλά αρχιτεκτονικά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου του Ινστιτούτου Δομικών Μηχανικών για την αριστεία στη θρησκευτική τέχνη και αρχιτεκτονική και το βραβείο GlobArt Academy το 2000.
Ο ναός σπάει παγκόσμιο ρεκόρ. Ο Ναός του Λωτού είναι το πιο επισκέψιμο κτίριο στην Ινδία (παρακάμπτοντας ακόμα και το Ταζ Μαχάλ) και ένα από τα πιο δημοφιλή θρησκευτικά τουριστικά αξιοθέατα στον κόσμο σύμφωνα με τα Ρεκόρ Γκίνες, με πάνω από 10.000 επισκέπτες την ημέρα.
Μια ματιά στο αρχιτεκτονικό στυλ του ναού του Lotus
Το αρχιτεκτονικό στυλ του ναού του Lotus χαρακτηρίζεται από:
Βιομιμητική: Ο Ναός του Λωτού είναι πιο διάσημος για το ξεχωριστό σχήμα του που μοιάζει με λουλούδι, που χτίστηκε σκόπιμα για να αντανακλά την ομορφιά και τη συμμετρία του άνθους του λωτού, το οποίο είναι σημαντικό για πολλές ανατολικές και ινδικές θρησκείες, συμπεριλαμβανομένης της πίστης Μπαχάι, του Ινδουισμού και του Βουδισμού. Ο ναός του Λωτού είναι ένα από τα πιο διάσημα παραδείγματα βιομιμητικής στη σύγχρονη αρχιτεκτονική.
Αριθμητική συμμετρία: Ο αριθμός εννέα είναι ιερός στην πίστη των Μπαχάι. Έτσι, ο Ναός του Λωτού (όπως και πολλοί άλλοι οίκοι λατρείας των Μπαχάι) ενσωματώνει τον αριθμό εννέα σε ένα συμμετρικό μοτίβο για ισορροπία και ομορφιά. Για παράδειγμα, το κτίριο είναι διαμορφωμένο σε έναν θόλο εννέα όψεων. Τα 27 πέταλα από σκυρόδεμα και μάρμαρο που συνθέτουν τη δομή χωρίζονται σε τρεις διαφορετικούς τύπους: εννέα φύλλα εισόδου (που σηματοδοτούν τις πόρτες), εννέα εξωτερικά φύλλα (τα οποία σχηματίζουν το χώρο της οροφής) και εννέα εσωτερικά φύλλα (τα οποία περικλείουν τη κεντρική αίθουσα σε εσωτερικό θόλο).
Σημαντική δομική ακεραιότητα: Ο ναός του Λωτού μπορεί να φαίνεται λεπτός, αλλά η ομάδα κατασκευής κατέβαλε σημαντική προσπάθεια για να διασφαλίσει, ότι το κτίριο ήταν αρκετά στιβαρό, ώστε να αντέχει σε τακτικούς σεισμούς στο Νέο Δελχί. Για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια του κτιρίου, οι κατασκευαστικές ομάδες σχημάτισαν κάθε πέταλο ως μια αυτοτελή κατασκευή από μάρμαρο και σκυρόδεμα.
Περιβαλλοντική βιωσιμότητα: Στον σχεδιασμό, το Lotus Temple είχε ως στόχο να δώσει προτεραιότητα στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα, βασίζοντας το 20 τοις εκατό των αναγκών του σε ηλεκτρική ενέργεια μέσω ενός σετ ηλιακών συλλεκτών στην οροφή, χρησιμοποιώντας ανοίγματα στο επάνω και κάτω μέρος του κτιρίου, για να ενθαρρύνει τον φυσικό αερισμό και εγκαθιστώντας έναν μεγάλο φεγγίτη από γυαλί και χάλυβα στην κορυφή της κατασκευής για να μπαίνει φυσικό φως.
Add Comment