Τάνγκο: Ποια είναι τρία βασικά στυλ του χορού

Το τάνγκο είναι ένα είδος ballroom χορού που περιλαμβάνει αυτοσχεδιασμό και χορεύεται σε μουσική ταγκό. Αυτός ο χορός, που ξεκίνησε από την Αργεντινή και την Ουρουγουάη, είναι δημοφιλής παγκοσμίως.

Μια σύντομη ιστορία του τάνγκο

Το τάνγκο έχει μια μακρά ιστορία:

Η προέλευση από την εργατική τάξη: Τον δέκατο ένατο αιώνα, το τάνγκο ξεκίνησε από τις εργατικές συνοικίες του Μπουένος Άιρες και του Μοντεβιδέο. Αυτός ο κοινωνικός χορός συνδύαζε στοιχεία της αργεντίνικης milonga, της ισπανοκουβανέζικης habanera και του ουρουγουανικού candombe.

Άνοδος στη δημοτικότητα: Ο χορός τάνγκο έγινε γρήγορα δημοφιλής. Επεκτάθηκε με μεγάλη ταχύτητα από τα μεσαία κοινωνικά στρώματα στην ανώτερη τάξη της Αργεντινής. Στη συνέχεια εξαπλώθηκε στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Ευρώπη, όπου και έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής με επίκεντρο το Παρίσι. Στις αρχές του εικοστού αιώνα, ο χορός έφτασε στη Νέα Υόρκη.

Εμφάνιση διάσημων χορευτών: Αξιοσημείωτοι χορευτές τάνγκο περιλαμβάνουν τους Αργεντινούς El Cachafaz και Casimiro Ain, οι οποίοι έγιναν δημοφιλείς παγκοσμίως χορεύοντας τάνγκο. Ειδικά, ο δεύτερος, ο οποίος χόρεψε μέχρι και για τον Πάπα Βενέδικτο XV, έγινε πολύ διάσημος.

Μουσική για τάνγκο: Καθώς ο χορός εξαπλώθηκε, διαφορετικοί πολιτισμοί ανέπτυξαν ξεχωριστά στυλ τάνγκο και η μουσική του τάνγκο αυξήθηκε, επίσης, σε δημοτικότητα. Τα όργανα που σχετίζονται με τη μουσική του τάνγκο περιλαμβάνουν την κιθάρα και το μπαντονεόν, γνωστά ως ακορντεόν τάνγκο. Οι Λατινοαμερικανοί μουσικοί Carlos Gardel και Astor Piazzolla βοήθησαν στη διαμόρφωση του είδους της μουσικής τάνγκο.

Αναγνώριση: Ο Εκπαιδευτικός, Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) πρόσθεσε το τάνγκο στις Λίστες Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του το 2009, μετά από αιώνες που ο χορός εξελίσσεται και αυξάνεται σε δημοτικότητα.

3 Χαρακτηριστικά του χορού τάνγκο

Τα διαφορετικά στυλ τάνγκο έχουν μικρές παραλλαγές, αλλά υπάρχουν τρία κοινά χαρακτηριστικά του χορού τάνγκο:

Αυτοσχεδιασμός: Σε αντίθεση με άλλους χορούς με παρτενέρ, όπως το βαλς, δεν υπάρχουν καθορισμένες σειρές βημάτων στο τάνγκο. Αντίθετα, οι χορευτές τάνγκο μπορούν να συνδυάσουν διαφορετικούς τύπους βημάτων και κινήσεων με όποιον τρόπο θέλουν πάνω στην πίστα.

Οικειότητα: Οι δύο χορευτές τάνγκο βρίσκονται συνήθως σε κάποια στάση κατά την οποία αγκαλιάζονται, όταν χορεύουν το τάνγκο. Είτε κάνουν μια ανοιχτή αγκαλιά, η οποία αφήνει χώρο μεταξύ των σωμάτων τους, είτε μια στενή αγκαλιά όπου το στήθος ή τα πόδια αλληλοαγγίζονται.

Αργή ταχύτητα: Σε αντίθεση με τους ballroom χορούς, όπως η ρούμπα ή το φλαμένκο, το τάνγκο είναι ένας σχετικά αργός χορός. Τα βήματα του τάνγκο δεν είναι γρήγορα, αλλά είναι σταθερά

3 Διαφορετικά Στυλ Τάνγκο

Υπάρχουν διάφορα είδη τάνγκο σε όλο τον κόσμο. Παρακάτω είναι μερικά από τα πιο γνωστά στυλ χορού τάνγκο:

Αργεντίνικο τάνγκο: Το αργεντίνικο τάνγκο, που συνήθως ονομάζεται παραδοσιακό τάνγκο, είναι ένα στυλ στο οποίο οι χορευτές έχουν πιο κοντά μεταξύ τους το στήθος τους, παρά τους γοφούς τους. Αυτή η έκδοση επιτρέπει τον αυτοσχεδιασμό και το παιχνίδι. Ορισμένες σύγχρονες παραλλαγές τάνγκο στην Αργεντινή περιλαμβάνουν άρσεις, πτώσεις, περίπλοκα λακτίσματα ποδιών και άλλες χορογραφικές επιλογές.

Ballroom τάνγκο: Αυτή η έκδοση προέρχεται από την Ευρώπη και είναι ιδανική για χορό σε αίθουσα χορού και διεθνείς διαγωνισμούς. Στο σύγχρονο ballroom τάνγκο, υπάρχει λιγότερος αυτοσχεδιασμός και οι τύποι βημάτων είναι πιο τυποποιημένοι. Είναι, επίσης, πιο “στακάτο” στην κίνηση, με κινήσεις του κεφαλιού, που δεν υπάρχουν στην αργεντίνικη εκδοχή του χορού. Το πάνω μέρος του σώματος των χορευτών βρίσκεται, επίσης, σε διαγώνια θέση, μια κοινή τεχνική χορού στην αίθουσα χορού.

Βορειοαμερικανικό τάνγκο: Το βορειοαμερικανικό τάνγκο χορεύεται με ελαφρώς πιο γρήγορο ρυθμό σε δημοφιλή τραγούδια και όχι μόνο τραγούδια τάνγκο. Περιέχει επίσης κινήσεις του κεφαλιού και χορογραφίες που θέλουν τους χορευτές δίπλα-δίπλα. Χρησιμοποιείται κυρίως ως κοινωνικός χορός και δεν συναντάται συνήθως σε παγκόσμιους διαγωνισμούς.