Άρθουρ Μίλερ: Τα 9 πιο σπουδαία θεατρικά έργα

Τα θεατρικά έργα του Άρθουρ Μίλερ, 20 μεγάλου μήκους δράματα και πολλά μονόπρακτα, αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα έργα της αμερικανικής σκηνής. Ο Μίλερ (1915–2005) ήταν ο Αισχύλος και ο Ίψεν της Αμερικής, ένας συγγραφέας με τεράστια ηθική εξουσία και ακεραιότητα, που προσπάθησε να πιάσει τη συνείδηση ενός έθνους σε σκληροτράχηλα, ιδεαλιστικά δράματα. Το έργο του ήταν τεράστιο και αν τα έργα δεν ανταποκρίνονταν πάντα στην αποστολή, ο Μίλερ είναι ένα λαμπρό παράδειγμα θεατρικού συγγραφέα που προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο και το θέατρο.

Από τη δεκαετία του 1940 έως τον 21ο αιώνα, άλλαξε τη μορφή του αμερικανικού θεάτρου. Συγγραφείς όπως ο Tony Kushner, ο August Wilson και ο Aaron Sorkin μπορεί να μην είχαν βρει τις διαφορετικές, παθιασμένες φωνές τους, αν δεν υπήρχε το παράδειγμα που έδωσε ο Miller. Ο Μίλερ έγραψε για αυταπάτες επιχειρηματίες, ηθικά σάπιους πατριάρχες, μεγάλους άντρες που αναιρούνται από τη δική τους ύβρη ή αδυναμία – με άλλα λόγια, τραγωδίες. Πολλά από τα έργα του είναι οικογενειακά δράματα. Στη μακρόχρονη καριέρα του κέρδισε τρία βραβεία Tony (συν ένα για όλα τα επιτεύγματά του) και κέρδισε μια μόνιμη θέση στο πάνθεον των μεγάλων Αμερικανών θεατρικών συγγραφέων. Το έργο συνεχίζει να προσελκύει σπουδαίους ηθοποιούς, όπως ο Saoirse Ronan. Παρακάτω κατατάσσουμε τα δέκα καλύτερα ολοκληρωμένα έργα του.

Τα καλύτερα έργα του Άρθουρ Μίλερ

Τα θεατρικά έργα του Άρθουρ Μίλερ, 20 μεγάλου μήκους δράματα και πολλά μονόπρακτα, αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα έργα της αμερικανικής σκηνής. Ο Μίλερ (1915–2005) ήταν ο Αισχύλος και ο Ίψεν της Αμερικής, ένας συγγραφέας με τεράστια ηθική εξουσία και ακεραιότητα, που προσπάθησε να πιάσει τη συνείδηση ενός έθνους σε σκληροτράχηλα, ιδεαλιστικά δράματα. Το έργο του ήταν τεράστιο και αν τα έργα δεν ανταποκρίνονταν πάντα στην αποστολή, ο Μίλερ είναι ένα λαμπρό παράδειγμα θεατρικού συγγραφέα που προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο και το θέατρο.
Από τη δεκαετία του 1940 έως τον 21ο αιώνα, άλλαξε τη μορφή του αμερικανικού θεάτρου. Συγγραφείς όπως ο Tony Kushner, ο August Wilson και ο Aaron Sorkin μπορεί να μην είχαν βρει τις διαφορετικές, παθιασμένες φωνές τους, αν δεν υπήρχε το παράδειγμα που έδωσε ο Miller. Ο Μίλερ έγραψε για αυταπάτες επιχειρηματίες, ηθικά σάπιους πατριάρχες, μεγάλους άντρες που αναιρούνται από τη δική τους ύβρη ή αδυναμία – με άλλα λόγια, τραγωδίες. Πολλά από τα έργα του είναι οικογενειακά δράματα. Στη μακρόχρονη καριέρα του κέρδισε τρία βραβεία Tony (συν ένα για όλα τα επιτεύγματά του) και κέρδισε μια μόνιμη θέση στο πάνθεον των μεγάλων Αμερικανών θεατρικών συγγραφέων. Το έργο συνεχίζει να προσελκύει σπουδαίους ηθοποιούς, όπως ο Saoirse Ronan. Παρακάτω κατατάσσουμε τα δέκα καλύτερα ολοκληρωμένα έργα του.

Τα καλύτερα έργα του Άρθουρ Μίλερ

1 Death of a Salesman (1949)
Όπως είναι ο Άμλετ για τον Σαίξπηρ, έτσι είναι και το Death of a Salesman για τον Μίλερ. Είναι το έργο που οι άνθρωποι συνδέουν πρωτίστως μαζί του, λόγω της βαθιάς του επίδρασης στο μεταπολεμικό αμερικάνικο θέατρο και της απόλυτης τελειότητας, όσον αφορά την κατασκευή και την κορύφωση. Ο ταξιδιώτης πωλητής Willie Loman παρηγορεί τον εαυτό του και τους γιους του Biff και Happy με ψέματα για το Αμερικανικό Όνειρο, παρόλο που γι ‘αυτόν γίνεται ένας ξύπνιος εφιάλτης. Εξπρεσιονιστικό στη δραματουργική του σχεδίαση και εξαιρετικά ψυχολογικό στην απεικόνιση της σύγκρουσης πατέρα-γιου, το Salesman έχει να κάνει με τον καπιταλισμό, τον ανδρισμό και τα σάπια θεμέλια της σύγχρονης κοινωνίας.

2 The Crucible (1953)
Η επιμελώς ερευνημένη μελέτη του Μίλερ για τις δίκες μαγισσών του Σάλεμ το 1692 έγινε κατανοητή ως μια κρυφή κριτική του αχαλίνωτου Μακαρθισμού και της αντικομμουνιστικής παράνοιας. Ευτυχώς, ο Μακαρθισμός πέθανε και ένα αριστούργημα επιβίωσε. Ο αγρότης Τζον Πρόκτορ, ένας κάποτε μοιχός, βρίσκει την πραγματική του αμαρτία σε μεγάλη αντίθεση με τις υστερικές φαντασιώσεις των παιδιών, που κατηγορούν τις μάγισσες και ένα ολοκληρωτικό δικαστήριο. Η κοινωνία διαλύεται στην προσπάθεια να εξισορροπήσει την εξουσία και την ελευθερία.

3 All My Sons (1947)
Φανταστείτε ένα θεατρικό να ανοίγει στο Μπρόντγουεϊ λίγα χρόνια μετά την εισβολή στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, σχετικά με έναν κυβερνητικό εργολάβο και έναν πατέρα που λογοδοτούσαν για αμέλεια, που οδήγησαν στον θάνατο στρατιωτών—συμπεριλαμβανομένου ενός από τους γιους του; Δύσκολο να το φανταστεί κανείς; Λοιπόν, ο Μίλερ το έκανε το 1947. Το εντυπωσιακό του δράμα Ibsenite εξακολουθεί να στέκεται ως πρότυπο για τους σημερινούς θεατρικούς συγγραφείς, που επιθυμούν να παραμείνουν σχετικοί και προκλητικοί.

4 A View from the Bridge (1956)
Ο Μίλερ πάντα αντλούσε έμπνευση από την αρχαία τραγωδία, και αυτή η ιστορία ενός Ιταλοαμερικανού, που έχει μοιραία εμμονή με τη νεαρή ανιψιά του, είναι τόσο ελληνική, όσο και εκείνος. Χρησιμοποιεί τον δικηγόρο του Μπρούκλιν, Αλφιέρι, ως σόου ενός άνδρα και η δράση θυμίζει Οιδίποδα ή Αντιγόνη. Στην πορεία, ο Μίλερ εξερευνά τους αυστηρούς κοινωνικούς κώδικες του εργατικού του περιβάλλοντος, τη μετανάστευση και τη σεξουαλική σύγχυση.

5 Incident at Vichy (1964)
Τα ηθικά ερωτήματα που προέκυψαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (γιατί περισσότεροι Ευρωπαίοι δεν αντιστάθηκαν στους Ναζί;} δραματοποιούνται στη μονόπρακτη μελέτη του Μίλερ για μια ομάδα κρατουμένων στην κατεχόμενη Γαλλία, που θεωρούνται ύποπτοι ως Εβραίοι. Ένας ένας οι άνδρες, που σκοτώθηκαν από όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, πηγαίνουν σε ένα γραφείο για να εξεταστούν σωματικά και να ανακριθούν. Το οδυνηρό δράμα δείχνει πώς εντελώς άγνωστοι, ο καθένας με τη δική του ιστορία, απανθρωποποιούνται και αποθαρρύνονται από τη ρατσιστική ιδεολογία. Μόνο η ενσυναίσθηση μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα.

6 The Price (1968)
Όπως πολλά από τα έργα του Μίλερ, το The Price είναι ένα οικογενειακό δράμα, το οποίο εξετάζει την κοινωνία. Ένας μεσήλικας αστυνομικός μπαίνει σε μια ακατάστατη σοφίτα για να τακτοποιήσει τα υπάρχοντα του νεκρού πατέρα του. Ένας ηλικιωμένος έμπορος που πουλάει αντίκες καταφτάνει και αργότερα φτάνει και ο εν διαστάσει αδελφός του αστυνομικού, ένας πλούσιος χειρούργος. Αυτό που ακολουθεί είναι μια απογραφή και αξιολόγηση όχι τόσο αντικειμένων, όσο ανθρώπων.

7 The Ride Down Mt. Morgan (1991)
Τι είχε να πει ο Μίλερ για τον λαμπερό Ρίγκαν της δεκαετίας του ’80; Είναι ακριβώς εδώ σε αυτήν την εκπληκτικά κωμική ιστορία του Λάιμαν Φελτ, ενός ασφαλιστικού πράκτορα, που έχει μια σύζυγο και οικογένεια στη Νέα Υόρκη και μια άλλη στην Ελμίρα. Αφού επιζεί από ένα σχεδόν θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα, και οι δύο σύζυγοι επισκέπτονται τον νοσηλευόμενο Λάιμαν και η τακτοποιημένη διπλή του ζωή καταρρέει. Παρά το γεγονός ότι είναι δεμένος στο κρεβάτι, ο Lyman είναι έτοιμος να σχολιάσει τη δράση.

8 After the Fall (1964)
Δεν είναι μυστικό ότι αυτό το μη γραμμικό ψυχόδραμα ήταν ο τρόπος του θεατρικού συγγραφέα να κάνει ειρήνη με τον σύντομο, καταιγιστικό γάμο του με τη Μέριλιν Μονρό. Στο έργο τη λένε Maggie και απεικονίζεται ως μια ακαταμάχητη, αλλά κατεστραμμένη γυναίκα. Ο “άβαταρ” του Μίλερ, ο Κουέντιν, ψάχνει την ψυχή του προσπαθώντας να αποφασίσει, αν θα ξαναπαντρευτεί (μια διαφορετική γυναίκα). Ενώ το έργο φάνηκε από μερικούς ως αυτοεξυπηρετούμενο, προσφέρει ένα άλλο εξαιρετικά χαραγμένο πορτρέτο του αγαπημένου τύπου χαρακτήρων του Μίλερ, του βασανισμένου μεγάλου άνδρα.

9 The Creation of the World and Other Business (1972)
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο μεγαλύτερος πολιτικός του κοινωνικού δράματος στράφηκε σε μια αλληγορία που ερεθίζει τη Γραφή – έδαφος που είχε ήδη επεξεργασθεί από τους Milton, Blake και Shaw. Αυτή η σειριακή κωμική επανάληψη των τεσσάρων πρώτων βιβλίων της Γένεσης πραγματεύεται ένα από τα μεγαλύτερα ηθικά αινίγματα της ανθρωπότητας: το προπατορικό αμάρτημα. Είναι ένας περίεργος αλλά μοναδικός συνδυασμός αναχρονιστικών αστείων, φιλοσοφίας και οικογενειακής τραγωδίας.