Ο διαβήτης είναι ένα από τα συχνότερα προβλήματα υγείας στο Δυτικό κόσμο. Αποτελεί ένα πρόβλημα υγείας το οποίο και είναι απόρροια κληρονομικότητας και μεταβολισμού, αλλά και επηρεάζεται από τις συνήθειες της καθημερινότητας, όπως η κακή διατροφή, η καθιστική ζωή, η έλλειψη σωματικής άσκησης.
Ο διαβήτης είναι η πάθηση εκείνη στην οποία το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ποσότητα ινσουλίνης, με αποτέλεσμα το άτομο να οδηγείται πολλές φορές, στην ανάγκη να κάνει ειδικές ενέσεις ώστε να ρυθμιστεί η ποσότητα του ζαχάρου στα κύτταρα.
Αναμφίβολα, ο διαβήτης επηρεάζει τη ζωή του ανθρώπου ο οποίος πάσχει από αυτόν και αλλάζει άρδην τις διατροφικές του επιλογές. Το άτομο αναγκάζεται να ακολουθήσει μία αυστηρή δίαιτα με περιορισμένη κατανάλωση τροφών, αποφεύγοντας κάθε αγαπημένη και νόστιμη συνήθεια. Για αυτό και ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία πάθηση στην οποία χρειάζεται η υποστήριξη και η συναισθηματική βοήθεια από το ευρύτερο κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον (είναι επίπονο ο ασθενής να στερείται, ενώ βλέπει αγαπημένα του άτομα να καταναλώνουν αγαπημένες του τροφές).
Αυτό που είναι βασικό σε κάθε διαβητικό, είναι η απώλεια βάρους. Οι διατροφικές ανάγκες του εκάστοτε ανθρώπου είναι διαφορετικές και επηρεάζονται από διάφορους παράγοντες, όπως η ηλικία, η γενικότερη κατάσταση υγείας, η φυσική κατάσταση, η ηλικία, το ύψος και διάφοροι άλλοι παράγοντες που ποικίλουν ανάλογα με το άτομο. Η μείωση του σωματικού βάρους οδηγεί σε καλύτερη ρύθμιση του μεταβολικού ελέγχου.
Ωστόσο, διαβήτης δε σημαίνει μία ζωή γεμάτη στερήσεις. Υπάρχει η γενικότερη πεποίθηση πως η διατροφή ενός διαβητικού δεν μπορεί να ακολουθηθεί πλήρως, καθώς είναι ιδιαίτερα στερητική. Η αλήθεια είναι πως η καθημερινή διατροφή ενός διαβητικού, έχει φροντίσει να καλύπτει τις ανάγκες του με τέτοιο τρόπο ώστε να μην επιβαρυνθεί η υγεία του και ο ίδιος να λαμβάνει τα θρεπτικά συστατικά που έχει ανάγκη καθημερινά ο οργανισμός του. Μέσα στα πλαίσια της σωστής διατροφής, κάποιος μπορεί να προσφεύγει μερικές φορές σε κάποιον «αμαρτωλό» γευστικό πειρασμό, διατηρώντας το βάρος του σε ένα υγιές επίπεδο και διατηρώντας το αίσθημα της απόλαυσης στο φαγητό.
Ας δούμε ποιες τροφές δεν πρέπει να καταναλώνει ένας άνθρωπος ο οποίος πάσχει από διαβήτη.
Γλυκά: Η πιο «ένοχη» και επικίνδυνη επιθυμία και κατανάλωση τροφής για έναν διαβητικό. Ακόμα και η πιο ελαφριά κατανάλωση γλυκού μπορεί να προκαλέσει αύξηση του σακχάρου στο αίμα. Ωστόσο, δε σημαίνει πως κάποιος δεν μπορεί να υποκύψει κάποια στιγμή σε έναν γλυκό πειρασμό, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος ο άνθρωπος να πάθει ακόμα και κρίση υπογλυκαιμίας. Οι άνθρωποι με διαβήτη μπορούν να καταναλώσουν αν αισθανθούν μεγάλη ανάγκη για γλυκό ένα κομμάτι μαύρης σοκολάτας, η οποία δεν περιέχει ζάχαρη.
Υδατάνθρακες: Οι υδατάνθρακες και ο διαβήτης αποτελούν ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα υγείας, καθώς οι τροφές που περιέχουν υδατάνθρακες, αυξάνουν κατά πολύ την ποσότητα του σακχάρου στο αίμα. Ωστόσο, οι υδατάνθρακες, αποτελούν τη βάση της διατροφής, καθώς οι πιο απαραίτητες τροφές για την παραγωγή ενέργειας και γλυκόζης για την καθημερινότητα κάθε ανθρώπου (διαβητικού ή μη), όπως τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, οι αμυλούχες τροφές, αποτελούν κυρίαρχη πηγή υδατανθράκων. Το 90% αυτών των τροφών μετατρέπεται σε γλυκόζη, το βασικό «καύσιμο» για το σώμα μας. Από αυτό συμπεραίνουμε πως ακόμα και ένας διαβητικός δεν μπορεί να τα αποκλείσει τελείως από τη ζωή του, πάντοτε στα όρια του μέτρου και της σωστής κατανάλωσης. Όμως, οι διαβητικοί πρέπει να καταναλώνουν αρκετά φρούτα και λαχανικά, δημητριακά ολικής άλεσης, κυρίως σύνθετους υδατάνθρακες, οι οποίοι προσφέρουν φυτικές ίνες και θρεπτικά συστατικά, όπως και βοηθούν στη ρύθμιση του αισθήματος της πείνας και της απώλειας βάρους. Μία διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, συμβάλλει στον έλεγχο του ζαχάρου και μειώνει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα.
Πρωτεϊνες: Η διατροφή του διαβητικού πρέπει να αποφεύγει την υπερβολική πρόσληψη πρωτεΐνης, καθώς η υπερβολική πρόσληψη πρωτεΐνης έχει θεωρηθεί υπεύθυνη για τη μικρολευκωματινουρία – ένα πρώιμο στάδιο διαβητικής νεφρικής βλάβης. Οι πρωτεϊνες αποτελούν το 10% με 20% της καθημερινής διατροφής του ανθρώπου. Οι διαβητικοί συνίσταται να καταναλώνουν περισσότερο ψάρι συγκριτικά με άλλες πρωτεϊνικές τροφές και να επιλέγουν συγκεκριμένο τρόπο κατανάλωσης (κοτόπουλο χωρίς δέρμα, άπαχο μοσχαρίσιο ή χοιρινό κρέας).
Λίπη: Πρέπει να μειωθεί η κατανάλωση κορεσμένου, ζωικού λίπους από έναν διαβητικό, με σκοπό να προληφθούν οι καρδιαγγειακές παθήσεις, οι οποίες είναι πολύ συχνές στα άτομα που πάσχουν από διαβήτη. Η καθημερινή ποσότητα του λίπους σε ένα διαβητικό άτομο πρέπει να μειωθεί ως και 10%, ενώ πρέπει να μειωθούν εξίσου και τα πολυακόρεστα λίπη που βρίσκεται στο σπορέλαιο. Επιπροσθέτως, τα άτομα με διαβήτη χρειάζεται να καταναλώνουν συχνά ψάρια επειδή περιέχουν ω3, η οποία συμβάλλει στην πρόληψη της στεφανιαίας νόσου.
Αλκοόλ: Η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ συνίσταται για διαβητικούς, ως 10 γραμμάρια καθημερινά για γυναίκες και ως 20 γραμμάρια για τους άνδρες. Ωστόσο, πρέπει να καταναλώνεται πάντοτε με συνοδεία φαγητού, ενώ για υπέρβαρους ή υπερτασικούς διαβητικούς, η κατανάλωσή του δε συνίσταται καθόλου και πρέπει να αποφεύγεται ολοκληρωτικά.
Η διατροφική καθημερινότητα ενός διαβητικού, αναμφίβολα, είναι δύσκολη, καθώς ο ίδιος υποβάλλεται σε μεγάλες και μικρές στερήσεις. Ωστόσο, η σωστή διατροφή, η καθημερινή άσκηση και η προσοχή στα λίπη και τις υπερβολές, θα βοηθήσει τους διαβητικούς να αποκτήσουν ξανά την υγεία τους.
Add Comment