Βρίσκεται στο φράγμα Sirindhorn, το οποίο βρίσκεται περίπου 410 μίλια ανατολικά της Μπανγκόκ, η εγκατάσταση είναι το μεγαλύτερο υβριδικό ηλιακό-υδροηλεκτρικό σύστημα στον κόσμο. Συνδυάζει δύο μεθόδους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με 145.000 ηλιακούς συλλέκτες που παράγουν ενέργεια από τον ήλιο κατά τη διάρκεια αυτής της ημέρας, ενώ τρεις τουρμπίνες μετατρέπουν την ενέργεια από το νερό που ρέει τη νύχτα. Μπορεί να στείλει έως και 45 MW ισχύος σε τρεις διαφορετικές επαρχίες της περιοχής.
Το ηλιακό πάρκο 34 εκατομμυρίων δολαρίων ξεκίνησε να λειτουργεί στις 31 Οκτωβρίου. Είναι το πρώτο από τα 16 παρόμοια έργα πλωτών ηλιακών πάνελ που σχεδιάζονται σε βασικούς ταμιευτήρες της Ταϊλάνδης, καθώς η χώρα σκοπεύει να απομακρυνθεί από την εξάρτησή της από το φυσικό αέριο. Σύμφωνα με το Bloomberg, η Ταϊλάνδη θα φτάσει σε ουδετερότητα άνθρακα έως το 2050, μπροστά από τον προηγούμενο στόχο του 2065 που είχε δεσμευτεί από τον πρωθυπουργό Prayuth Chan-Ocha στο COP26. Επιπλέον, η χώρα στοχεύει να φτάσει τις καθαρές μηδενικές εκπομπές έως το 2065.
Αυτό το έργο στην επαρχία Ubon Ratchathani βοηθά σε ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που σχετίζονται με την ανάπτυξη υποδομών ηλιακής ενέργειας: τη σπανιότητα και το κόστος της γης. Η επιφάνεια του φράγματος είναι συνήθως αχρησιμοποίητη εκτός από την τοπική αλιεία μικρής κλίμακας, η οποία μπορεί να συνεχιστεί ακόμη και μετά την τοποθέτηση των πάνελ.
«Συνολικά, τα πλωτά φωτοβολταϊκά είναι φθηνότερα σε σύγκριση με ένα ηλιακό πάρκο. Εξοικονομούμε το κόστος γης και εξοικονομούμε τη γη για την Ταϊλάνδη», δήλωσε ο Prasertsak Cherngchawano, Αναπληρωτής Κυβερνήτης Ανάπτυξης Σταθμών ηλεκτροπαραγωγής και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στην Αρχή Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας της Ταϊλάνδης (EGAT), τον κρατικό φορέα που είναι υπεύθυνος για το έργο.
Η Prasertsak επιβεβαίωσε τα σχέδια για ένα άλλο μικρότερο πλωτό ηλιακό έργο στη βόρεια Ταϊλάνδη. Στη συνέχεια, είπε ότι αναμένει ότι το επόμενο εθνικό σχέδιο ενέργειας θα περιλαμβάνει μια ταχεία στρατηγική για την ανάπτυξη περισσότερων έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τη μείωση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και της οικονομικής αβεβαιότητας των ορυκτών καυσίμων.
Παρά τις μέτριες αυξήσεις της ικανότητας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τα ορυκτά καύσιμα εξακολουθούν να κυριαρχούν στην παραγωγή ενέργειας της Ταϊλάνδης και στις συνολικές εκπομπές άνθρακα. Ο ενεργειακός τομέας είναι η μεγαλύτερη αιτία των εγχώριων εκπομπών CO2, συμβάλλοντας περίπου στα τρία τέταρτα του συνόλου της χώρας.
Για δεκαετίες, η Ταϊλάνδη βασίζεται στο φυσικό αέριο για ενέργεια. Οι μονάδες άνθρακα αποτελούν περίπου το 20% της παραγωγής ενέργειας, αλλά το αποτύπωμα άνθρακα τους είναι τεράστιο. Ο Πρασέρτσακ είπε ότι η EGAT σχεδιάζει να κλείσει τις λιγνιτικές της μονάδες άνθρακα στη βόρεια Ταϊλάνδη στο εγγύς μέλλον, μόλις μπορέσει να την αντικαταστήσει η δυναμικότητα από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Ωστόσο, ο ειδικός σε θέματα ενέργειας Suphakij Nuntavorakarn είπε ότι η τεράστια υπερπροσφορά ηλεκτρικής ενέργειας της Ταϊλάνδης, η οποία έχει επιδεινωθεί από την πανδημία Covid-19, σημαίνει ότι οι βαριά ρυπογόνες σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής πρέπει να καταργηθούν σταδιακά το συντομότερο δυνατό και να αποτραπεί η κατασκευή νέων υποδομών ορυκτών καυσίμων.
Οι δράσεις για την αντιμετώπιση της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή θα αποτελέσουν κύριο θέμα συζήτησης στο COP26 στη Γλασκώβη. Αν και η Ταϊλάνδη δεν απαιτείται να υποβάλει επίσημη στρατηγική στο COP26, θα πρέπει να κοινοποιήσει ένα σχέδιο σχετικά με τις τοπικές επιπτώσεις, τις προκλήσεις και τους τομείς όπου χρειάζεται βοήθεια.
«Στο COP26, είναι καιρός για την Ταϊλάνδη να ενισχύσει τη δέσμευσή της για προσαρμογή διασφαλίζοντας ότι τα σχέδια προσαρμογής της καθοδηγούνται τοπικά και αντικατοπτρίζουν τις ανάγκες και τις προτεραιότητες ευάλωτων ομάδων, κοινοτήτων και τόπων», δήλωσε ο Άλμπερτ Σαλαμάνκα, ανώτερος ερευνητής του SEI. «Αν δεν γίνει αυτό θα κινδυνεύσει να επαναληφθούν οι επιπτώσεις και η ταλαιπωρία που αντιμετωπίστηκαν κατά τη διάρκεια των μεγάλων πλημμυρών του 2011».
Πρόσθεσε, «Ουσιαστικά, ο στόχος και η δέσμευση της Ταϊλάνδης δεν πρέπει να περιορίζονται μόνο με τη μείωση των εκπομπών του θερμοκηπίου, αλλά, το πιο σημαντικό, να διασφαλίζεται ότι ο παγκόσμιος στόχος της προσαρμογής επιτυγχάνεται για τις ευάλωτες ομάδες της». Το να γίνει κόμβος για την παραγωγή ηλεκτρικών οχημάτων βρίσκεται επίσης στην εθνική ατζέντα, με επιπλέον στόχο να κυκλοφορήσουν 15 εκατομμύρια από αυτά στην Ταϊλάνδη έως το 2035.
Add Comment