Ο κινηματογράφος έχει τη δύναμη να σε συγκινήσει, να σε καταστρέψει, να σε προκαλέσει και να σε εμπνεύσει. Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που φτάνουμε σε αδιέξοδο και αναζητούμε έμπνευση από ερεθίσματα γύρω μας. Όλοι οι ένθερμοι σινεφίλ πιστεύουν ότι ο κινηματογράφος διαθέτει μεγαλύτερη δύναμη από οποιαδήποτε άλλη μορφή τέχνης για να σας εμπνεύσει αμέσως με την ικανότητά του να λέει ιστορίες βαθιά και να έχει συναισθηματικά απήχηση μέσα μας.
Στόχος λοιπόν των παρακάτω ταινιών ήταν να αλλάξουν έστω κάτι- μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία- μέσα μας! Είναι δύσκολο να αρνηθεί κανείς τον αντίκτυπο που είχαν αυτές οι ταινίες σε εμάς τουλάχιστον σε κάποια χρονική στιγμή στη ζωή μας. Ας ρίξουμε μια ματιά στη λίστα με τις κορυφαίες ταινίες που θα αλλάξουν τη ζωή σας και έχουν ως στόχο να σας κάνουν να δείτε τη ζωή με άλλα μάτια!
- The Pursuit of Happiness (2006)
“Το κυνήγι της ευτυχίας” είναι το πεμπτουσιακό μελόδραμα του Χόλιγουντ. Ένας ανύπανδρος άντρας, εγκλωβισμένος στη μέση του πουθενά με το παιδί του, παλεύει ενάντια σε όλες τις πιθανότητες για να πετύχει τα όνειρά του. Και ίσως είναι αυτή η συναρπαστική απλότητα και αφέλεια που γίνονται μέρος της ελκυστικότητας της ταινίας. Ο ρεαλισμός της ταινίας είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμος και τείνει να ολοκληρώσει τα πράγματα όμορφα, αλλά παρόλα αυτά επηρεάζει σε κάποιο επίπεδο. Η ελεγχόμενη απόδοση του Γουίλ Σμιθ καθώς ο Κρις Γκάρντνερ ωθεί την ταινία πέρα από τον κραυγαλέα συναισθηματισμό της και προσφέρει μια ειλικρινή ματιά στην ανθρώπινη πτυχή της ιστορίας.
- Forrest Gump (1994)
Το “Forrest Gump”είναι μια άλλη ταινία που έχει λάβει τεράστια ανταμοιβή για την υπερβολικά συναισθηματική προσέγγιση που τείνει να εκμεταλλευτεί συναισθηματικά τους θεατές σε κάθε επίπεδο. Πολλές από αυτές τις επικρίσεις είναι έγκυρες και η ταινία είναι αρκετά αφελής, αλλά εξακολουθεί να σας επηρεάζει με τη γοητεία της και την απλοϊκή άποψη της γύρω από τη ζωή. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός ατόμου με διανοητική αναπηρία που παλεύει ενάντια σε κάθε πιθανότητα και γίνεται εθνική υπερηφάνεια. Μπαίνει στο στρατό, παρακολουθώντας πολλές εμβληματικές πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις αλλά δεν είναι σε θέση να ξεχάσει την παιδική του αγάπη. Μέρος της λαμπρότητας της ταινίας θα μπορούσε να αποδοθεί στην εικονική απεικόνιση του Τόμ Χανκς για τον τίτλο του χαρακτήρα, καθώς η ερμηνεία του αναδεικνύει σαφώς την ταινία πολυεπίπεδα και την μετατρέπει σε κάτι απολαυστικά αστείο και ατελείωτα διασκεδαστικό.
- Τhe Pianist (2002)
Τώρα αυτό μπορεί να φαίνεται απίθανο, αλλά το “The Pianist” είναι ίσως το πιο εμπνευσμένο από όλες τις ταινίες της λίστας. Η ταινία εξιστορεί τις προσπάθειες επιβίωσης του Πολωνο-Εβραίου πιανίστα Wladyslaw Szpilman κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου στη ναζιστική Πολωνία. Ακόμα και όταν είναι μάρτυρας θανάτων γύρω του, ο Σπίλτσμαν δεν τα παρατάει και είναι απελπισμένος να επιβιώσει και να ζήσει μια ζωή πέρα από αυτές τις απανθρωπίες. Η άψογη σκηνοθεσία του Πολάνσκι μας μυεί στην ταινία και δεν υπάρχει ποτέ πραγματικά η αίσθηση να διαφυγής από το σενάριο που εμβαθύνει πολύ την εμπειρία παρακολούθησης της ταινίας.
- Aviator (2004)
Το «The Aviator» απεικονίζει τη ζωή του Howard Hughes, ενός εξαιρετικά επιτυχημένου σκηνοθέτη και πρωτοπόρου της αεροπορίας, του οποίου ο αγώνας με τους δικούς του δαίμονες αρχίζει να επηρεάζει την προσωπική του ζωή και την καριέρα του. Ο Χιουζ είναι ένας εξαιρετικά φιλόδοξος άνθρωπος και ένας διαβόητος τελειομανής που δεν θα άντεχε τα μικρότερα ελαττώματα στη δουλειά του και απαιτεί το καλύτερο από τους εργάτες του. Η προσωπική του ζωή, ωστόσο, καταστρέφεται από την περίεργη αποστροφή του στα μικρόβια και τον ψυχαναγκασμό που τελικά τον παρασύρει στους θανατηφόρους ιστούς της παραφροσύνης. Όπως τα περισσότερα βιογραφικά του Σκορσέζε, το «The Aviator» είναι η ιστορία ενός ανθρώπου, ενός πλάσματος, με όλα τα ελαττώματα, τις επιθυμίες, τις φιλοδοξίες του, που λέγονται με απόλυτη ειλικρίνεια και σπαρακτική “αλήθεια”.\
- The Adaptation (2002)
Στην πραγματικότητα, καμία από τις ταινίες του Τσάρλι Κάουφμαν δεν τείνει να είναι προφητική ή ξεκάθαρα “life changing” και ίσως αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους όλες επηρεάζουν το κοινό τόσο πολύ. Η ειλικρίνεια ορίζει έναν καλλιτέχνη και με την «Προσαρμογή», ο Κάουφμαν ρίχτηκε στην οθόνη, θολώνοντας τις γραμμές που χωρίζουν την τέχνη από τον καλλιτέχνη. Το «Adaptation» απεικονίζει τον αγώνα του Kaufman στην προσαρμογή του «The Orchid Thief» της Σούζαν Ορλεάν και η ταινία είναι ένα βάναυσα ειλικρινές πορτρέτο του μπλοκ συγγραφέα και πώς ένας καλλιτέχνης παλεύει με τη δημιουργία της τέχνης του. Το τελευταίο πλάνο της ταινίας όπου ο Kaufamn απομακρύνεται με έναν νέο σκοπό στη ζωή είναι ίσως ένα από τα πιο αναζωογονητικά και ελπιδοφόρα κομμάτια που έχουμε δει ποτέ στον κινηματογράφο.
Add Comment