Οι ψυχικές παθήσεις συνήθισαν να κρύβονται κάτω από το χαλί. Γύρω από αυτές, συγκεντρώθηκαν όλες οι προκαταλήψεις, η αμάθεια και οι ίδιες συνήθισαν να αποσιωπούνται και να ζούνε μέσα στη ντροπή και την κοινωνική προκατάληψη.
Οι ψυχικά ασθενείς άνθρωποι ταυτίστηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Έβδομη Τέχνη και στη συνείδηση του κοινού με το «σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι». Βίωσαν μία ρατσιστική μεταχείριση στη μεγάλη οθόνη, η οποία διάνθισε ακόμα περισσότερο την αρνητική εικόνα που είχε ο έξω κόσμος.
Ωστόσο, πολλές φορές, η μεγάλη οθόνη τόλμησε να δει πέρα από αυτές τις προκαταλήψεις και να αποτυπώσει ανθρώπινα και ρεαλιστικά, τους ανθρώπους με ψυχικές παθήσεις. Διάσημες γυναίκες όπως η Αντζελίνα Τζολί, τόλμησαν να υποδυθούν γυναίκες με ψυχικές διαταραχές (βουλιμία, ανορεξία, παθολογική ψευδολογία), βοηθώντας το κοινό να έρθει πιο κοντά σε αυτές χωρίς φόβο και αποστροφή.
Μάλιστα καινοτόμησε, παρουσιάζοντας τους ίδιους ως κανονικούς ανθρώπους με ένα πρόβλημα υγείας, το οποίο όμως, δεν τους απέτρεψε από το να σπουδάσουν, να ερωτευτούν, να κάνουν φίλους. Οι ταινίες πολλές φορές μετέφεραν την αλήθεια των ψυχικών διαταραχών, απενοχοποιώντας τις ίδιες και δίνοντας φωνή σε ένα μεγάλο πρόβλημα διαταραχών υγείας, το οποίο δυσχεραίνει περισσότερο εξαιτίας των κοινωνικών προκαταλήψεων.
Η ψυχική πάθηση πλέον, αντιμετωπίζεται ως αυτό που είναι: ως μία πάθηση, η οποία αν ακολουθεί την ιατρική αγωγή, δεν εμποδίζει τη φυσιολογική ζωή.
Ταινίες με θέμα τις ψυχικές παθήσεις
We need to talk about Kevin: Ταινία που πραγματεύεται την ψυχική πάθηση της αντικοινωνικής διαταραχής συμπεριφοράς. Μία ταινία που τοποθετεί στο κέντρο μία μητέρα που υποφέρει από ενοχές για τις πράξεις του γιου της.
Autumn Leaves: Κλασική ταινία του 1956, από τις καλύτερες στη Φιλμογραφία της μεγάλης Τζόαν Κρόφορντ. Ένας «βασιλιάς της τζαζ», ο Miles Davis, που τραγουδάει το ομώνυμο τραγούδι και μία μεσήλικη, η Τζόαν, που ερωτεύεται έναν άνδρα πολλά χρόνια νεότερο από εκείνη (Cliff Robertson). Η ταινία είναι από τις πρώτες που ταυτόχρονα αναφέρονται σε δύο θέματα που είναι ταμπού: την ηλικιακή διαφορά ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, ειδικότερα αν η γυναίκα είναι αρκετά μεγαλύτερη από τον άνδρα, αλλά και την ψυχική πάθηση και τον εγκλεισμό σε σανατόριο. Η ταινία αναδεικνύει τη θεραπεία ενός ψυχικά ασθενούς, παράλληλα με την ελπίδα στο αύριο, αφού ο άνθρωπος συνεχίζει να έχει την ανάγκη της αγάπης και της συντροφικότητας.
Black Swan: Ταινία που πραγματεύεται τη ψυχική πάθηση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, αλλά και την Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας. Μία νεαρή μπαλαρίνα καλείται να απαγκιστρωθεί από το παρελθόν, να ξεπεράσει την ψυχική διαταραχή της μητέρας και τον επαγγελματικό ανταγωνισμό μίας συναδέλφου της, και να πείσει το διευθυντή της ότι μπορεί να ενσαρκώσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη «Λίμνη των Κύκνων».
Ένας υπέροχος άνθρωπος (A beautiful mind): Ίσως η πιο ενδεδειγμένη ταινία που αφορά τις ψυχικές παθήσεις. Εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία της μαθηματικής διάνοιας Τζον Νας, ο οποίος είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένεια και προσπαθεί να θεραπευτεί.
Ολέθρια Σχέση (Fatal Attraction): Ο Μάικλ Ντάγκλας και η Γκλεν Κλόουζ πρωταγωνιστούν στο ίσως πιο δημοφιλές ερωτικό θρίλερ της δεκαετίας του ’80. Η ταινία ασχολείται με πολλά και διαφορετικά θέματα, όπως τη συζυγική απιστία, την έκτρωση, την εμμονή που μπορεί να δημιουργηθεί από μία σεξουαλική σχέση. Η Γκλεν Κλόουζ σε μία από τις καλύτερες γυναικείες ερμηνείες όλων των εποχών, μία ψυχωτική προσωπικότητα, η οποία μετά από μία ερωτική νύχτα, κυριεύεται από εμμονή και φανερώνει την οριακή διαταραχή προσωπικότητας από την οποία πάσχει.
Το έκτο κλειδί της γκαρσονιέρας: Η Μέριλιν Μονρόε ταυτίστηκε με το σύμβολο της ξανθιάς που ξεχειλίζει από ερωτισμό και σεξαπίλ. Ωστόσο, η ερμηνεία της σε αυτή την ταινία, ως μία νταντά που κρύβει βαθιά μέσα της ψυχολογικά προβλήματα και αναλαμβάνει τη φροντίδα παιδιών, είναι αξιοπρόσεκτη.
Στη φωλιά του κούκου: Από τις πιο γνωστές ταινίες με τον Τζακ Νίκολσον, η οποία πραγματεύεται την εντυπωσιακή αφήγηση διάφορων περιστατικών ψυχοπαθολογίας, ψυχιατρικής νοσηλείας, θεραπείας με ηλεκτροσόκ και αυτοκτονίας.
Το κορίτσι που άφησα πίσω: H Γουινόνα Ράιντερ ερμηνεύει μία κοπέλα με οριακή διαταραχή προσωπικότητας, γεγονός που αποδείχθηκε πως ισχύει και στην πραγματικότητα, καθώς η ίδια είχε συλληφθεί να διαπράττει κλοπή και να παραδέχεται την κλεπτομανία της. Η συγκεκριμένη ταινία αποτελεί ορόσημο για τη θεραπεία της ψυχικής πάθησης και είναι από τις πρώτες που έσπασαν το ταμπού που κυριαρχούσε.
Repulsion: Η Αποστροφή με τη νεαρή Κατρίν Ντενέβ, είναι μία από τις καλύτερες ταινίες του «αιρετικού» Ρομάν Πολάνσκι. Η Ντενέβ υποδύεται μία γυναίκα με διαταραχή προσωπικότητας, αποστροφή για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα και παραισθήσεις. Χαμένη στον κόσμο της, αναγκάζεται να μείνει μόνη, όταν η αδελφή της φεύγει σε διακοπές για λίγες ημέρες. Ο διαταραγμένος ψυχικός της κόσμος, η αίσθηση πως αόρατα χέρια βγαίνουν μέσα από κουρτίνες και επιχειρούν να τη βιάσουν, δε θα αργήσουν να οδηγήσουν την ίδια στο φόνο.
Play Misty for me: Μία από τις πιο τρομακτικές ταινίες, είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Κλιντ Ίστγουντ, ενώ η Jessica Walters εκτελεί την καλύτερη ερμηνεία παρανοϊκής γυναίκας που έχει υπάρξει ποτέ. Πολλοί σύγκριναν την ερμηνεία της Walters με το χαρακτήρα της Άλεξ από την Ολέθρια Σχέση, διαπιστώνοντας πως και οι δύο ηρωίδες έπασχαν από οριακή διαταραχή προσωπικότητας.
Ο κινηματογράφος φέρνει κοντά τον άνθρωπο με κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα της ζωής. Έτσι, μπόρεσε να χτίσει ένα περιβάλλον στο οποίο οι ψυχικές παθήσεις θα παρουσιαζόντουσαν ως ένα ακόμα πρόβλημα υγείας, δίχως φόβο, ταμπού και περιθωριοποίηση.
Add Comment