Βιοκλιματική αρχιτεκτονική : «Ανάσα» για το περιβάλλον η δημιουργία οικολογικών σπιτιών!

H βιοκλιματική είναι ένας τομέας της αρχιτεκτονικής που κυριαρχείται από τις αρχές της οικολογίας και της αειφορίας. Ο όρος «βιοκλιματικός σχεδιασμός» υποδηλώνει σχεδιασμό που αποσκοπεί στην προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων. Στόχος της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής είναι η δημιουργία αστικών περιοχών και κτιρίων που έχουν σχεδιαστεί ώστε να καλύπτουν πλήρως τις ενεργειακές τους ανάγκες χωρίς να προκαλούν περιβαλλοντικές βλάβες.

Βασικά στοιχεία του βιοκλιματικού σχεδιασμού κτιρίων είναι τα παθητικά συστήματα, τα οποία αποτελούν τα συστατικά ενός κτιρίου. Τα παθητικά συστήματα λειτουργούν χωρίς μηχανικά μέρη ή πρόσθετη παροχή ρεύματος και φυσικά ζεστά και δροσερά κτίρια. Χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:

Παθητικά συστήματα ηλιακής θέρμανσης

Τεχνικές παθητικής φυσικής ψύξης και

Συστήματα και τεχνικές φωτισμού ημέρας

Ο σωστός σχεδιασμός του χώρου και του κτιρίου επιτρέπει τη χρήση της ηλιακής ακτινοβολίας κατά την ψυχρή περίοδο και την προστασία του κτιρίου από την υπερθέρμανση από τον ήλιο κατά του καύσωνα. Η κατάλληλη θέση της κατασκευής του κτιρίου εξαρτάται από το κλίμα, την κατεύθυνση των ανέμων, την παρουσία δέντρων ή άλλων χαρακτηριστικών του τοπίου, τις χρήσεις και την εσωτερική διάταξη του κτιρίου.

Κατά το σχεδιασμό του εκτεθειμένου επιφανειακού εδάφους κοντά στο κτίριο, θα πρέπει να προσέχετε ιδιαίτερα να αποφεύγετε τη χρήση υλικών υψηλής ανακλαστικότητας (τσιμεντόπλακες, άσφαλτο κ.λπ.) και να προτιμάτε βλάστηση με γρασίδι ή άλλα είδη φυτών εδαφοκάλυψης που απορροφούν σημαντικό ποσοστό προσπίπτουσα ηλιακή ακτινοβολία και θερμότητα.

Το μεσογειακό καλοκαίρι, το απόγευμα, ο ήλιος είναι ακόμα ζεστός. Η δυτική πλευρά ενός κτιρίου μπορεί να γίνει με μικρά ανοίγματα, να είναι τυφλή ή να προστατεύεται με κατάλληλη σκίαση (φυλλοβόλα δέντρα, τέντες, φράκτες φυτών κ.λπ.). Η επιλογή των φυτικών ειδών, το μέγεθος στην ωριμότητα, ο τρόπος κλαδέματος και η ακριβής τοποθέτηση της τροχιάς του ηλιακού φωτός είναι σημαντικά για την αποτελεσματική προστασία.

Μπορεί να σχεδιαστεί διάταξη αειθαλούς βλάστησης, με προτίμηση σε δέντρα με πυκνό φύλλωμα σε συνδυασμό με φυλλοβόλα δέντρα, ώστε να κατευθύνει τους χειμερινούς ανέμους έξω από το κτίριο, ενώ επιτυγχάνεται ταυτόχρονα ψύξη το καλοκαίρι.

Εκτός από τα δομικά υλικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν φυτοφράκτες για τον έλεγχο της ροής του αέρα. Θάμνοι, δέντρα και ο συνδυασμός περιφράξεων με άλλα υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ανεμοφράκτες, δημιουργώντας ζώνες σχετικής ηρεμίας στην υπήνεμη πλευρά. Τα ανοιχτά εμπόδια, όπως δέντρα και θάμνοι, παρέχουν μέγιστη μείωση της ταχύτητας του ανέμου σε σχέση με το ύψος τους. Το μέγεθος και το σχήμα του φραγμού επηρεάζουν σημαντικά την αποτελεσματικότητα της προστασίας. Όσο πιο λεπτό είναι το στοιχείο προστασίας. τόσο μεγαλύτερη θα είναι η προστατευόμενη ζώνη στην υπήνεμη πλευρά. Βασικό στοιχείο των εμποδίων είναι η πυκνότητα. Οι πλήρεις ανεμοφράκτες παρέχουν μια περιοχή ηρεμίας, αλλά μόνο πολύ κοντά τους, λόγω του γεγονότος ότι μετά το εμπόδιο, ο άνεμος ανακτά γρήγορα τα χαρακτηριστικά του. Ανοιχτοί ανεμοφράκτες που αποτελούνται από δέντρα και θάμνους διασχίζουν ένα μέρος του ανέμου, γεγονός που μειώνει τις αναταράξεις και δημιουργεί μια ευρύτερη ζώνη ηρεμίας.

Οι αναλύσεις, με τη χρήση προγραμμάτων προσομοίωσης, δίνουν ορισμένα χαρακτηριστικά ανεμοφράκτη για καλύτερα αποτελέσματα τόσο όσον αφορά την ποσοστιαία μείωση του ανέμου όσο και το μήκος μιας προστατευόμενης περιοχής.

Με τον όρο «πράσινη στέγη» εννοείται ένα πατάρι που έχει μετατραπεί σε κήπο, το οποίο καλλιεργείται σε ελεγχόμενες συνθήκες με περιβαλλοντικά, ενεργειακά και οικονομικά οφέλη.

Με την εφαρμογή πράσινης στέγης στην ταράτσα ενός κτιρίου μειώνεται σημαντικά το κόστος θέρμανσης του κτιρίου, γιατί η πολυστρωματική στρωματοποίηση μειώνει την απώλεια θερμότητας, ανάλογα με το πάχος του. Η βλάστηση επίσης λειτουργεί ως επιπλέον μόνωση ανάλογα με την κάλυψη και την πυκνότητα του φυλλώματος.

Ταυτόχρονα μειώνει το κόστος ψύξης εξοικονομώντας ενέργεια, καθώς η θερμοκρασία στο εσωτερικό του κτιρίου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί να διατηρηθεί έως και 10-15 βαθμούς κάτω από το εξωτερικό.

Η εφαρμογή πράσινων στεγών στον αστικό ιστό, βελτιώνει την ισορροπία του οικοσυστήματος εντός των πόλεων, δημιουργώντας ένα εξαιρετικό μικροκλίμα και απορροφά μεγάλη ποσότητα σκόνης και ρύπων. Μέσω της φωτοσύνθεσης, τα φυτά παράγουν περισσότερο οξυγόνο στην ατμόσφαιρα και μειώνουν το διοξείδιο του άνθρακα. Με αυτόν τον τρόπο, το ευρύτερο οικοσύστημα ενισχύεται συμβάλλοντας στη μείωση του φαινομένου «Heat Island» και του «φαινόμενου του θερμοκηπίου».

Μερικά πρόσθετα οφέλη των πράσινων στεγών είναι η ανακούφιση του αποχετευτικού δικτύου, η προστασία της μόνωσης από μηχανικές καταπονήσεις και αλλαγές θερμοκρασίας, η αισθητική βελτίωση, η αύξηση λειτουργικών χώρων, η δυνατότητα καλλιέργειας στον αστικό ιστό, η βελτιωμένη ποιότητα ζωής. και την προστασία του οικοσυστήματος.

Με τη σωστή σχεδίαση και τοποθέτηση μιας πέργκολας ή άλλων συστημάτων σκίασης με αυτοματισμό, μπορεί να επιτευχθεί η προστασία του κτιρίου από υπερθέρμανση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Η επιλογή του βιοκλιματικού σχεδιασμού για το κτίριο και το περιβάλλον του μπορεί πιθανότατα να αυξήσει το συνολικό κόστος κατασκευής, αλλά αυτό μπορεί να αποσβεστεί από την περιορισμένη χρήση μονάδων συμβατικών μονάδων θέρμανσης και κλιματισμού. Επιπλέον, θα βελτιστοποιηθούν οι δείκτες βιοτικού επιπέδου καθώς επίσης και θα μειωθούν τα επίπεδα ρύπανσης και επιβάρυνσης του περιβάλλοντος.