Χορός στη Θρησκεία και τη Μυθολογία

Από την αρχή του ανθρώπινου πολιτισμού, ο χορός ενσωματώθηκε ως σημαντικό μέρος του πολιτισμού και της θρησκείας μας. Η ικανότητά του να προσομοιώνει ή να περιγράφει γεγονότα ή μύθους, να μαγεύει το κοινό και τους χορευτές με πίστη, ευτυχία και έκσταση υλοποιήθηκε γρήγορα σε πολλές θρησκευτικές τελετές, τελετουργίες και γιορτές αρχαίων πολιτισμών.

Η πρώτη απόδειξη ύπαρξης χορού προήλθε από τις ζωγραφιές σπηλαίων 9000 ετών στην Ινδία που περιέγραφαν τον εορτασμό, το ποτό και το χορό των μελών της φυλής μετά από επιτυχημένο κυνήγι. Αυτές οι χορευτικές παραστάσεις υιοθετήθηκαν σύντομα στις πρώτες θρησκείες, συχνά χρησιμεύοντας ως ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος για να περιγράψουν διάφορους μύθους, θρύλους και αστρονομικά γεγονότα. Επειδή η έλλειψη γραπτού λόγου εμπόδισε τη γνώση να περάσει αποτελεσματικά σε νέες γενιές, ο χορός χρησίμευσε ως συσκευή αφήγησης παραμυθιών αφηγούμενων παραμυθιών και μύθων.

Σχεδόν κάθε αρχαία θρησκεία είχε μια θεότητα που είχε στενή σχέση με το χορό. Η Αίγυπτος είχε τη θεά Μπαστ, η οποία προσέφερε αισθησιακή απόλαυση, χορό, μουσική και υγεία. Η κουλτούρα της Αρχαίας Αιγύπτου γιόρταζε τους θεούς τους με πολλές μορφές χορού, τόσο σε θρησκευτικές τελετές όσο και σε ψυχαγωγία. Οι πίνακες από ανασκαμμένους τάφους έδειχναν σκηνές με σπάνια ντυμένα κορίτσια να χορεύουν στο πλήθος, συνοδευόμενα από το μουσικό συγκρότημα.

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι συνέχισαν την παράδοση της ενσωμάτωσης του χορού στη θρησκεία και την κοινή ζωή τους. Ο Έλληνας θεός Απόλλων κατείχε τον τομέα της ιατρικής, της μουσικής και της ποίησης, αλλά ονομαζόταν και ο Χορευτής. Ένας άλλος δημοφιλής Έλληνας θεός που συνδέθηκε με ετήσια γιορτή γεμάτη αλκοόλ και χορό ήταν ο Διόνυσος (Βάκχος στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία). Η περίφημη περιοχή της Ελλάδας που ονομάζεται Σπάρτη είχε ακόμη έναν νόμο που υποχρέωνε αγόρια άνω των πέντε ετών να χορεύουν με τους ηλικιωμένους, να τραγουδούν τραγούδια, ύμνους και να προετοιμάζουν το σώμα τους για την ενδεχόμενη στρατιωτική ζωή.

Η ινδουιστική θρησκεία έχει πολύ στενό δεσμό με το χορό. Από την άποψή τους, ολόκληρο το σύμπαν δημιουργήθηκε από το χορό του Ανώτατου Χορευτή Nataraja και κάθε ένας από τους 23 θεούς τους έχει τον δικό του τρόπο να εκδηλώνει δύναμη μέσα από χορευτικές κινήσεις. Εξαιτίας αυτού, ολόκληρος ο πολιτισμός του Ινδουισμού εξασκεί χορό σχεδόν καθημερινά. Ο Βουδισμός ωστόσο είναι γνωστός μόνο για τον κορεατικό χορό Seungmu, ο οποίος σήμερα προστατεύεται ως μια από τις πιο πολυτιμότερες κληρονομιές της γης.

Ο χορός ενσωματώνεται επίσης στον Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό. Αναφορές χορού υπάρχουν σε όλα τα ιερά βιβλία τους που χρονολογούνται πριν από 2000 χρόνια και οι οπαδοί αυτών των θρησκειών συνεχίζουν να διατηρούν τον χορό και να τον ενσωματώνουν στις καθημερινές τελετουργίες. Η πολεμική τέχνη και ο χορός της Βραζιλίας Capoeira εκτελείται συχνά με στίχους που υμνούν τον Θεό. Παρόλο που αρκετές ανεξάρτητες εκκλησίες των χριστιανικών εκκλησιών απαγορεύουν τη χρήση χορού στη θρησκεία, η πλειοψηφία των χριστιανών υποστηρίζει τον χορό και η χριστιανική θεματική μουσική διαμορφώνεται σήμερα σε ποικιλία μουσικών ειδών. Οι Εβραίοι έχουν επίσης ενσωματώσει το χορό σε πολλές από τις τελετουργίες τους, με κυριότερο τους γάμους.