Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Plymouth στο Ηνωμένο Βασίλειο δημοσίευσαν μια μελέτη που διαπίστωσε ότι η επικάλυψη ζωντανών τοίχων σε υπάρχοντα κτίρια μπορεί να βελτιώσει τη θερμική απόδοση κατά 31%.
Τα ευρήματα προέκυψαν από ένα ζωντανό πείραμα σε ένα κτίριο της πανεπιστημιούπολης, όπου οι ερευνητές πρόσθεσαν ένα σύστημα ζωντανού τοίχου σε έναν μη μονωμένο εξωτερικό τοίχο κοιλότητας τοιχοποιίας. Ο τοίχος από τοιχοποιία κοιλότητας είναι μια από τις πιο κοινές μορφές κατασκευής σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Ασία από τη δεκαετία του 1920, με τα συστήματα κοιλοτήτων να αντιπροσωπεύουν το 70% των κατοικιών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επιπλέον, το 30% του κτιριακού αποθέματος του Ηνωμένου Βασιλείου δεν έχει μόνωση κοιλότητας.
Η μελέτη του Plymouth δεν είναι η πρώτη που διερεύνησε τον αντίκτυπο των συστημάτων ζωντανών τοίχων σε τέτοιες ιδιότητες. Μια προηγούμενη μελέτη που αναφέρεται στο έγγραφο διαπίστωσε ότι τα συστήματα ζωντανών τοίχων θα μπορούσαν να αποφέρουν εξοικονόμηση ενέργειας κατά τη χειμερινή περίοδο του Ηνωμένου Βασιλείου μεταξύ 21% και 37% σε σύγκριση με γυμνούς τοίχους, ενώ μια άλλη διαπίστωσε ότι σε ακραίες καιρικές συνθήκες, η εξοικονόμηση αυξάνεται μεταξύ 40%. και 50%.
Σε θερμά κλίματα, εν τω μεταξύ, τα συστήματα ζωντανών τοίχων έχει βρεθεί ότι μειώνουν το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας. Με την ελαχιστοποίηση των ηλιακών κερδών στα κτίρια μέσω της σκιάς του φυλλώματος στις προσόψεις, τα συστήματα ζωντανών τοίχων μπορούν να μειώσουν τα μέγιστα ψυκτικά φορτία στα κτίρια κατά 28% και τις θερμοκρασίες της επιφάνειας των τοίχων κατά 11°C (51°F), σύμφωνα με έρευνα που αναφέρεται στη μελέτη Plymouth.
Για περαιτέρω διερεύνηση των θερμικών πλεονεκτημάτων των ζωντανών τοίχων σε υπάρχοντα κτίρια, η ομάδα του Plymouth αξιοποίησε εκτεταμένες ανακαινίσεις σε ένα κτίριο γραφείων της πανεπιστημιούπολης το 2019, προσθέτοντας έναν εξωτερικά φυτεμένο ζωντανό τοίχο σε μια τοιχοποιία πριν από τη δεκαετία του 1970. Το νέο σύστημα αποτελούνταν από ένα αδιάβροχο συνθετικό στρώμα, απορροφητικό στρώμα υγρασίας και πορώδες εξωτερικό στρώμα τσόχας και τα χρησιμοποιεί για να σχηματίσει θύλακες για χώμα και φύτευση. Ο τοίχος ήταν κατοικημένος με τοπικά είδη φυτών, συμπεριλαμβανομένων των φασκόμηλων, των φτέρων, των βούρδων και των ανθοφόρων θάμνων.
«Τα γενικά ευρήματα από αυτή τη μελέτη οδήγησαν στον υπολογισμό μιας τιμής U για αυτή τη θέση πρόσοψης του συστήματος ζωντανού τοίχου, η οποία ήταν 31,4% βελτίωση σε σχέση με την αρχική ως κατασκευή του ίδιου τοίχου», λένε οι ερευνητές. «Ενώ αυτή η μελέτη δεν είναι αντιπροσωπευτική όλων των καταστάσεων και των τύπων τοίχων, τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η προσθήκη ενός συστήματος ζωντανού τοίχου στην πρόσοψη ενός τοίχου χωρίς μόνωση κοιλότητας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση των απωλειών θερμότητας εκτός από πολλά άλλα οφέλη, όπως η αύξηση βιοποικιλότητα, ηχοαπορρόφηση και μειώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης».
Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά για αρχιτέκτονες που ασχολούνται με το σχεδιασμό και την παράδοση συστημάτων ζωντανών τοίχων. Τον Αύγουστο, ως μέρος της σειράς Jobs Highlights, δημιουργήσαμε μια θέση στην εταιρεία Living Roofs Inc με έδρα τη Βόρεια Καρολίνα, η οποία αναζητούσε έναν Σχεδιαστή Έργου για να βοηθήσει στο σχεδιασμό και την εγκατάσταση πράσινων στεγών και ζωντανών τοίχων.
Το 2019, ως μέρος της σειράς Studio Snapshot, μιλήσαμε με τον David Brenner, ιδρυτή της εταιρείας Habitat Horticulture με έδρα το Σαν Φρανσίσκο. «Οι ζωντανοί τοίχοι θεωρούνται συχνά μια μεταγενέστερη σκέψη ή ένα στατικό αξεσουάρ στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό», μας είπε ο Brenner. «Τούτου λεχθέντος, η παλίρροια φαίνεται να αλλάζει με προληπτικές πολιτικές αστικού πρασίνου και την αύξηση της δημοτικότητας του βιοφιλικού σχεδιασμού. Νομίζω ότι ξύνουμε μόνο την επιφάνεια για να κατανοήσουμε τον αντίκτυπο που μπορούν να έχουν οι ζωντανοί τοίχοι».
Add Comment